Një i mërguar i largët
Nga një skëterrë, me emrin mërgim
Dhe sonte në mendime
Fotot e ëmbla të jetës fluturojnë
Sonte diçka shpirtin ma trazon
Dëshira të të shoh nuk më lë të qetë
Dhe jo-nuk mundem as për të fjetë
Sonte duart e mia po luajnë një lojë të quditshme
Po kthehen nga ti-Kosovë…
Dhe nuk është si më parë
Edhe natyra është tërbuar
Sikurse shpirti im I gjorë
Po!Po!, nesër do të vij
Unë dhe shumë të tjerë
Të mos mbetesh nënë e mjerë
Gjaku, dheu, malli i amshuar
Na shtynë që të vijmë
Që të mbjellim dashurinë
Të të sjellim ty lirinë
Që të zhveshim nga teshë e zezë
Të të bëjmë kopsht n`pranverë
No comments:
Post a Comment